De straten zijn verlaten
de regen klettert tegen het raam
de nacht die is gevallen
en de maan is op zijn best
de wereld is verlaten
geen mens die nu wakker is
alleen ik lig in mijn wereldje
wakker en alleen
te denken over alles om me heen
de dingen die gebeuren
en de dingen die vergaan
de liefdes die komen
en de ruzies die gaan
ik lig te denken over jou
hoe ik zoveel van je hou
hoe ik zo goed met je kan praten
zonder enig woord te hebben uitgewisseld
hoe ik zo goed met je kan lachen
en hoe ik zo goed je kan haten
ik lig te denken over mezelf
hoe ik ben, hoe ik wil zijn, hoe ik denk
mijn gedachte blijft maar niet uitgedacht
mijn hoofd zit vol met vragen
maar toch heb ik over me leven niks te klagen.