en in het gouden
van jouw gloed
zie ik warmte
het geeft me moed
om verder te gaan
mijn hele wezen buigzaam
reikend naar de grond
mij groei… vastheid
en voeding gevend
terug …
naar waar ik
mijn oorsprong vond
in het “simpele”
van het zaad
wat zich hecht
deelt…
en verder gaat
mugje: | Zondag, november 19, 2006 22:39 |
Super mooi en intens gedicht... Prachtig!!!! Ik hou van je liefke xXx tom xXx |
|
Klaes: | Zondag, november 19, 2006 12:52 |
top!!! leafs/klaes |
|
Reiger: | Zondag, november 19, 2006 12:12 |
Erg mooi.... | |
Niniki: | Zondag, november 19, 2006 00:10 |
Een toppertje tante Miekje! Knuffie |
|
Dirk Hermans: | Zaterdag, november 18, 2006 21:49 |
mooi | |
switi lobi: | Zaterdag, november 18, 2006 16:59 |
Beeldschoon............ Liefsliefs, switi lobi |
|
hiljaa: | Zaterdag, november 18, 2006 12:06 |
wow zoals we het altijd van jou zien en lezen! knufleifs--hiljaa-- |
|
appelboom: | Zaterdag, november 18, 2006 11:40 |
Prachtig mooi geschreven... Liefs appelboom |
|
jantje maan: | Zaterdag, november 18, 2006 10:17 |
wauw , zo mooie echt om even bij stil te staan liefs marc |
|
sunset: | Zaterdag, november 18, 2006 09:54 |
Schitterend. En heel graag gelezen. Jij bent een pracht van een vrouw. Liefs en warme omarmende knuf, sunset |
|
Auteur: Annemieke van der Ven | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 18 november 2006 | ||
Thema's: |