nanine: | Woensdag, november 22, 2006 21:39 |
ontzettend knap. Ik ken het gevoel. Een tijdperk in je leven, waar je mee leert leven, maar wat altijd in jouw leven zal blijven. Sterkte ermee. veel liefs | |
angiej: | Dinsdag, november 21, 2006 18:12 |
heey meisiej K had deze nog nie gelezen..... k zie zojuist dat die van vandaag is tis mooi heel mooi maar dat wist ik al van jou gedichten. Kom op he meisje je kunt het wel en we houden allemaal van je liefs angela |
|
_onzeker_: | Dinsdag, november 21, 2006 17:23 |
mooi verwoord! Blijf vecyhte geef niet op! Believe in yourself! Sterktee liefss |
|
arie van der zalm: | Dinsdag, november 21, 2006 15:54 |
wie weet mooi verwoord |
|
Windwhisper: | Dinsdag, november 21, 2006 15:06 |
Het is best mooi gezet, maar weet je de enigste die jou uit deze narigheid kan redden dat ben jezelf, en kan je het niet aan dan zoek je iemand om mee te praten, iemand die je helpen kan, zodat je weer blij bent met je leven en weer hoopt kunt hebben op een nieuwe morgen. liefs Cobie |
|
iinge: | Dinsdag, november 21, 2006 14:38 |
Ik vind het heel erg mooi verwoord :D Hele sterke woorden... Groetjes Xxxx iinge |
|
Auteur: *Lucine* | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 21 november 2006 | ||
Thema's: |