Hoor de wereld naschallendaar waar de donkere vrouw schreeuwthet is hier zoals Canada'wijl het steeds harder sneeuwtzie de golven elkaar slaanruziƫnd onder het meeuwen krijsenhet is alsof we stilzittendsteeds meer vergrijzenLaat ze maar pratenwaar gezegdes vervagenzo dicht bij de vrijheidmaar je blijft zo aan me knagenzeg het nog een keerterwijl ik je het zwijgen oplegdansen we door de nacht'wijl ik Canada vaarwel zegOh Canada...waarom blijf je zo knagenzeg het nog een keermaar laat mij niet vervagen
M@rcel: | Woensdag, november 22, 2006 19:08 |
prachtig delend herineringsvol mooi geschreven prachtig gedaan Gert Liefs M@rcel |
|
switi lobi: | Woensdag, november 22, 2006 18:20 |
Ik voel de heimwee lieve Gert... Misschien is het fijn om er eens terug te keren.... Warme omarmende knuffel en een dikke kus! Liefsliefs, switi lobi |
|
Auteur: Gert | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 22 november 2006 | ||
Thema's: |