Verliefd blijven

Verliefd tot over hun oren
Je moest hen toen eens horen

Zij waren allebei boos
Hij plukte voor haar toen geen roos

Die tijd was eventjes voorbij
in het prille verleden was hij alles voor mij

Die liefdesroes was toen verbleekt
Omdat hij naar een ander keek

Ẻén roos was niet meer genoeg
Hij had veel lelijke blikken voor de boeg

Het werd een mooi boeket rode rozen
Met een dikke kus zodat ze weer zou blozen

Echte liefde kan tegen een stootje met een zoen
Zou hij nooit meer kijken en het echt nóóit meer doen.

Hun liefde moest nog groeien
Af en toe met woorden stoeien

Zij werden een onverwoestbaar paar
Maar dat kostte wel een aantal jaar

Toen zij eenmaal 25 jaar waren getrouwd
Keken zij met een glimlach hierop terug

Wat ging die heerlijke tijd toch vlug
Wat was dat toen toch spannend en leuk

Hun huwelijk ging over rozen met zijn doornen
De geur en de kleur met de pijn moesten hen nog vormen

Zij keken terug, het was spannend en fijn
Wat was het toch heerlijk om een echt-paar te zijn..