Aan het dagen van de dag
als na nachten stenen ploegen
zand te wisselvallig is
met blote voeten te betreden
staan soms nog voegen overeind
tussendoor het opgestulpte spoor
onaangesneden
als het nu ook regenen gaat
het water zich een weg doorkruipt
door klei dat vet krijst, is er hoop?
dan geeft de nacht mij weer terug
aan het dagen van de dag
schakelt de zon op levensloop
conan: | Zaterdag, november 25, 2006 17:07 |
klei dat vers krijst... schitterend...ik hoor de krijs en het krijt groetjes conan |
|
Windwhisper: | Zaterdag, november 25, 2006 16:52 |
wouw......een plaatje van een gedicht, ik las het graag hoor Cobie |
|
deep darkness: | Zaterdag, november 25, 2006 16:41 |
heel erg mooi! liefs x |
|
M@rcel: | Zaterdag, november 25, 2006 16:40 |
wat een pracht gedicht Laurens heel,heel mooi geschreven Liefs M@rcel |
|
Auteur: Laurens Windig | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 25 november 2006 | ||
Thema's: |