Niets om kwaad over te worden
(maar zorgen maken mag wel)
al dagenlang wil ik niet eten
voel ik me slecht, en toch ook goed
denk ik na over het leven
vergeet ik hoe het denken moet
op sommige momenten van deze dagen
denk ik innig gelukkig te zijn
op andere momenten echter
lijkt mijn leven vervult van pijn
sommige mensen zullen kwaad zijn
me beschuldigen om wat ik doe
anderen proberen iets te begrijpen van m’n pijn
en kijken enkel toe
hen ben ik het dankbaarst
die toekijken en om me geven
al zou dat laatste niet altijd hoeven
dat houdt me juist in leven
misschien klinkt dit dan wel wat stom
maar ik blijf je toch vertrouwen
tot de dood erop volgt
want ja, kleinigheidjes blijf je houden