-immers alles gleed door onze handen-
stond een trommel met twee zakken
mijn broer en ik liepen reeds te watertanden
 
zoete appeltjes door vader eens geschild
gedroogd en bewaard, soms at hij er wat van
hele grote witte bonen in een zak, op brandewijn
zelf ingemaakte kersen, wat niet lekkerder kan
 
een keulse pot voor de snijbonen in ’t zout
de vele pannen, een hele grote voor de soep
mijn moeder was een ware keukenprinses
een oude worstmolen…mijn nostalgie troep
 
de druif achter uit de tuin heb ik uitgegraven
gedroogde bloembollen poot ik volgende week
oude foto s verdeel ik straks op de tafel
en ik lach om het fotoboek wat destijds modern leek
 
we staan op de slaapkamers waar we eens lagen
een inbouw kast en met zijn tween sliepen we hier
het kleine gangpaadje in het midden
maar wat hadden we een lol en zeker plezier
 
moeten hier weer nieuwe mensen wonen
vroeg vorige week mijn dochter totaal verschrikt
wat een oud vervallen huis is dit zeg
ik heb het gevoel dat je hier onmiddellijk stikt
 
we delen en schrapen onze buit bij elkaar
een container vol oude totaal niet te gebruiken zooi
had ik me een andere erfenis kunnen wensen
toch val ik aan nostalgie en emoties ten prooi
 
het buffetkastje van de grootouders – mijn vaders kant-
met in de achterpanelen houtworm, geheel kompleet
met  servies, staat al te pronken in mijn grote keuken
het muurtje erachter schilderen voor ik dat vergeet
 
het rieten stoeltje van tante marie, waar ik zo veel
op de boerderij in Lunteren  mocht logeren, staat ernaast
de foto s die me dierbaar zijn, het emaille naamplaatje van pa
wat kaarsjes, zo lijkt het op een heilig hoekje haast
 
 
Reacties op dit gedicht
remie vindt het leuk als je reageert op dit gedicht

Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres


Reiger: Maandag, november 27, 2006 12:03
Ik sluit me volledig aan bij Ria Klein Herenbrink....alsof je erin meeging
Mooie herinnerings woorden hier geschreven....


switi lobi: Maandag, november 27, 2006 09:13
Bitterzoete weemoed...verleden staat in heden te pronken in jouw huis, wat een fijne tastbare herinnering moet dat zijn.

Dikke kus lieverd en eens te meer heel veel sterkte gewenst.

Liefsliefs, switi lobi


Jan van Dord: Zondag, november 26, 2006 20:52
Een heel mooi gedicht, ik ben eigenlijk net zo !
jan


Peter van Tiel: Zondag, november 26, 2006 20:32
Ik ben ook zeer gehecht aan dingen, die mij doen herinneren aan vroeger. Mijn vrouw wil veel weggooien en dan botsen wij onmiddelijk.
Mooi beschreven dit alles.
Fijne avond verder.
Knuffie,
Peter.


hiljaa: Zondag, november 26, 2006 19:50
realiteit en tot bezinning komen, voelend het verleden in heden verwoord!
knufleifs--hiljaa--


sunset: Zondag, november 26, 2006 18:26
Zo mooi sereen delend heb je dit hier neergezet.
Liefs en mijn warme genegenheid, sunset


dishesqueen: Zondag, november 26, 2006 16:56
wat een prachtig gedicht!!!!


anneke van dijk: Zondag, november 26, 2006 16:03
heel intens en mooi verwoord;
zie het zo voor me...

sterkte, namasté, anneke


erje: Zondag, november 26, 2006 13:12
het zal even pijnlijk zijn om alle nostalgie te zien verdwijnen maar je bewaard zijn herinneringen in je hart en al die fraaie foto`s natuurlijk wens je sterkte
liefs erje


*Ria Klein Herenbrink* Raira: Zondag, november 26, 2006 12:47
ik had het gevoel dat ik in de sfeer meeging
zo levensecht de herinneringen verwoord door jou

wens je een hele fijne zondag

liefs knuff
Ria


Annemieke van der Ven: Zondag, november 26, 2006 12:34
Prachtig gedicht over herinneringen die onbetaalbaar zijn in al hun hoedanigheid...


liefs...


M@rcel: Zondag, november 26, 2006 12:20
stilmakend mooi geschreven

liefs en een dikke steunknuffel..M@rcel


lommert: Zondag, november 26, 2006 11:58
wat een pracht plaatje schilder je hier..zo genoietbaar mooi...relativeren is je niet vreemd..geweldig gedicht

xxliefs
''willem


jantje maan: Zondag, november 26, 2006 11:42
prachtig , diep verdriet te lezen
liefs marc


going with de wind: Zondag, november 26, 2006 09:40
droevig ,stilmakend

lieve


Windwhisper: Zondag, november 26, 2006 09:36
een mooie herinnering met verdriet er in verweven
afscheid nemen en weer doorgaan met verder leven
liefs Cobie
een knuffel van begrip


Over dit gedicht
Auteur:  remie Abbo 1Abbo 2
Gecontroleerd door:  christina
Gepubliceerd op:  26 november 2006
Thema's:
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de Gedichten-Freaks en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de Gedichten-Freaks blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door Gedichten-Freaks zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.

© Gedichten-Freaks 2024, alle rechten voorbehouden.