Dagen , jaren werd zei gepest.
Haar onzekerheid daalde met en dag.
Nooit, zag je op haar gezicht en lach.
Haar dagen waren, kapot gegaan.
Elke trap , elke slag die ze kreeg.
Iedere dag had ze pijn.
Het leven was niet meer fijn!
Ze moest gaan veranderen.
Met hulp van vrienden.
Die ze nog wel had.
Kwam ze op een goede en foute pad.
Ze was het gepest zo zat.
Ze leerde woorden, zinnen.
En daar om mee te beginnen.
Elk woord , is meer waard dan je denkt.
Luister maar goed, voordat je je bedenkt.
Haar broer zei telkens tegen haar.
Meis, je bent er klaar voor.
Ze hoorde de woorden en ze ging beseffen.
Dat het verhaal haar kracht zou geven.
Wees niet bang , ookal ben je het.
Anders is de fun dikke pret.
Scheld terug, laat je niet weggaan.
Blijf op je twee benen staan.
Vecht, als het echt moet.
Daar mee heb je de goede moed!
Laat jezelf niet kisten.
Want, ze maken je helemaal kapot.
Die woorden, hebben mijn immers ook geholpen.
Drie meiden die ik ken met het zelfde verhaal.
Bij elk verhaal laat ik een traan.
Want, die woorden zijn in mijn hart gaan staan!