In de stilte vallen gaten
uit de muur brokkelt cement
nu je zachtjes begint te praten
en daarmee Mijn aanwezigheid erkent
Praat maar, schreeuw maar, scheld maar
en geef Me zo je pijn
Ik ben bij je, in je, rondom je
en dat zal Ik altijd zijn.
Roep maar, gil maar, huil maar
en geef Me zo je verdriet
Ik ben bij je, in je, rondom je
ook al denk jij vaak van niet
Ik ben bij je, in je, om je heen
Je bent van Mij en dus onmogelijk alleen...