Het nieuwe web (kinderversje)
Een héél klein, lief spinnetje,
Wilde zó graag een gezinnetje.
Hij dacht diep na ,
En besloot toen dra,
Een heel nieuw web te weven.
Niet voor zijn zussen, broers of neven,
Maar voor dat meisjesspinnetje, lief.
Die kleine hartedief.
Hij weefde dagen, zonder stoppen,
Keek toen bijzonder in zijn noppen,
Naar ‘t nieuwe web met zeven kamers
Te vullen met ... vele spinnetjesbelhamels
Hopelijk wilde ‘t lieve juffertje hem aanhoren !
Maar ... hoe moest hij haar bekoren ?
Met chocolaatjes en een boeket ?
Een levensecht bloemenbed ?
Hij kon er nachten niet van slapen.
En liep de héle dag te gapen.
Toen ... kreeg hij een schitterend idee !
Hij zou haar vragen voor ‘t diner,
En haar lievelingskostje koken.
Toch bleef het in zijn hoofdje spoken.
‘t was niet genoeg, het moest wat méér zijn !
en toen schreef hij een mooi sonet,
met woorden van satijn.
De avond zelf verliep voorspoedig,
En al héél snel besloot hij moedig,
Haar te vragen met fluwelen woorden,
Of zijn nieuwe web bekoorde.
Het juffertje aarzelde geen ogenblik,
En begon heel erg in haar schik,
Het nieuwe web in te richten,
Sindsdien verwend spinnetje lief,
haar met rijmen en met dichten.
Een héél klein, lief spinnetje,
Wilde zó graag een gezinnetje.
Nu heeft hij zeven spinnenkleuters,
Met heel veel neusgepeuter.
En web, eivol,
Bovenmaats gerollebol.
Zo wordt ons hartediefje,
Heel gelukkig met zijn spinnenliefje.
Wilde zó graag een gezinnetje.
Hij dacht diep na ,
En besloot toen dra,
Een heel nieuw web te weven.
Niet voor zijn zussen, broers of neven,
Maar voor dat meisjesspinnetje, lief.
Die kleine hartedief.
Hij weefde dagen, zonder stoppen,
Keek toen bijzonder in zijn noppen,
Naar ‘t nieuwe web met zeven kamers
Te vullen met ... vele spinnetjesbelhamels
Hopelijk wilde ‘t lieve juffertje hem aanhoren !
Maar ... hoe moest hij haar bekoren ?
Met chocolaatjes en een boeket ?
Een levensecht bloemenbed ?
Hij kon er nachten niet van slapen.
En liep de héle dag te gapen.
Toen ... kreeg hij een schitterend idee !
Hij zou haar vragen voor ‘t diner,
En haar lievelingskostje koken.
Toch bleef het in zijn hoofdje spoken.
‘t was niet genoeg, het moest wat méér zijn !
en toen schreef hij een mooi sonet,
met woorden van satijn.
De avond zelf verliep voorspoedig,
En al héél snel besloot hij moedig,
Haar te vragen met fluwelen woorden,
Of zijn nieuwe web bekoorde.
Het juffertje aarzelde geen ogenblik,
En begon heel erg in haar schik,
Het nieuwe web in te richten,
Sindsdien verwend spinnetje lief,
haar met rijmen en met dichten.
Een héél klein, lief spinnetje,
Wilde zó graag een gezinnetje.
Nu heeft hij zeven spinnenkleuters,
Met heel veel neusgepeuter.
En web, eivol,
Bovenmaats gerollebol.
Zo wordt ons hartediefje,
Heel gelukkig met zijn spinnenliefje.
Reacties op dit gedicht
| Roland Hainje: | Dinsdag, november 28, 2006 17:10 |
| prachtig geschreven,Babajaga! een ècht kinderdicht! ook ik heb genoten;)*het kind in mij;) compliment! Ro |
|
| Windwhisper: | Dinsdag, november 28, 2006 16:48 |
| grappig, chapeau, leuk gevonden liefs Cobie |
|
| Peerke_x: | Dinsdag, november 28, 2006 14:43 |
| Heel erg fantasierijk geschreven, leuk om te lezen, heb ervan genoten!! Kus&knuffies |
|
| moonwoman: | Dinsdag, november 28, 2006 14:38 |
| leuk geschreven,fantasie-vol... lieve groeten. |
|
| sunset: | Dinsdag, november 28, 2006 13:23 |
| Heerlijk (k)luchtig lief mooi dit. Liefs en knuf, sunset |
|
| marre mie: | Dinsdag, november 28, 2006 12:43 |
| dit is nu eens een echt leuk kindergedichtje :) plezant en luchtig om te lezen! x mie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Baba Jaga | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 28 november 2006 | ||
| Thema's: | ||