Jouw leven!
Was het leven maar zo simpel en zacht,
toch is de realiteit bikkelhard.
Een gelukkig mens kunnen zijn is een mooi doel,
en veel mensen kennen dit gevoel!
Een persoon die ons dierbaar is,
Kon alleen maar pijn en veel gemis.
Hij had dit mooie doel niet voor ogen,
en zat voortdurend neergebogen.
Er waren tijden dan zag hij het leven wel zitten,
maar veel van die tijd kon hij slechts op zichzelf vitten.
Een waardevol persoon kon hij voor zichzelf niet meer zijn,
en voelde zich in deze maatschappij heel erg klein.
"kan ik nog voor iemand iets betekenen?" was zijn grootste vraag.
Hier zat hij dan ook mee in zijn maag.
Dood zijn !! was zijn grootste streven,
dan zou hij in de zevende hemel leven.
Zwart kijken was de makkelijkste kant,
toch was er nog die speciale band.
Ja, het waren je kinderen,
die bij jou dit gevoel graag wilde verminderen!!
Het waren moeilijke en zware tijden,
maar we bleven toch nog steeds jou meiden.
"Probeer je over je negatieve gevoel heen te zetten,
en wat meer op die positieve kant te letten.
Het was makkelijker gezegd dan gedaan,
en ja, het koste een menige traan.
Op een of andere manier was jij op deze wereld nog niet klaar,
en wij vonden dat nog niet eens zo raar.
Jij was onze vader en moest ons begeleiden in dit leven,
je kon ons nog zoveel liefde geven.
Maar dit alles mocht niet baten,
je hebt de keus gemaakt om ons te verlaten.
Je nam het heft in eigen handen,
zo kon je toch in die zevende hemel belanden.
Een keuze die heel dapper en moedig is,
alleen betekend het voor ons een groot gemis.
Na 11 jaar kunnen we weer zeggen:
"pap is een gelukkig mens"
Want uiteindelijk was dit je grootste wens !!!!!!
Pap we zijn trots op je.
Liefs dromer.
Ps: dit gedicht is opgedragen aan mijn vader die ik een half jaar geleden verloren heb. Ik ben trots op hem dat hij voor zichzelf gekozen heeft.
Pap ik zal je altijd missen maar ik kan leven met je beslissing.Maak er iets van in je volgend leven.