Ik..
Verlegen & stil
Als de eenzame wind
Lachend & verkoelend
En eveneens toch alleen
Raak de bladeren
In de verblindende mist
Ergens warmte voelend
Maar tegelijk zo leeg
Als een druppel die valt
En geen weg terug kent
Raak de grond
Terugkeren is zinloos
Echte pijn
Naakte waarheid
Schrijf mij de dood op het lijf
Als de eenzame wind
Lachend & verkoelend
En eveneens toch alleen
Raak de bladeren
In de verblindende mist
Ergens warmte voelend
Maar tegelijk zo leeg
Als een druppel die valt
En geen weg terug kent
Raak de grond
Terugkeren is zinloos
Echte pijn
Naakte waarheid
Schrijf mij de dood op het lijf
Reacties op dit gedicht
| Windwhisper: | Zaterdag, december 02, 2006 18:29 |
| verdrietig stilwordend bij dit te lezen, eenzaamheid een volksprobleem, dat je ook zelf wel een beetje aanpakken kunt, probeer contacten te leggen, want vaak is eenzaamheid ook een beetje de zelfgeschilderde muur op je eigen raam. Kus en knuffel sterkte |
|
Over dit gedicht
| Auteur: xMy_Twisted_Fatex | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 02 december 2006 | ||
| Thema's: | ||