Liefde met mij, als vrouw zijnde met de mannen,
Alleen dan niet in mijn nabije omgeving, dat durf ik niet
Er zijn er maar weinigen die ik echt toe laat
In die kleine huiskamer van bij mij
Op de twee zits bank
Waarom ik weet het niet?
Ik geloof dat ik nog steeds iets voel voor die ene
Wat precies dat weet ik ook niet?
Verliefdheid, zo wil ik het niet van de daken roepen
Dat is het denk ik ook niet?
Hem laat ik binnen, maar niet zoals eens
Dat heeft hij toch een beetje verpest!
Alhoewel ik een ander ook leuk vind
Is het dan wel iets echts?
Deze die weet nog helemaal niets van mij
Wel van mijn bestaansrecht en waar ik werk
Daarnet kwam ik hem weer tegen op de trap hier
Ik liep door en hij bleef staan voor de lift
Ik vroeg nog aan hem: "Ga je geen Sinterklaas vieren?"
Hij antwoordde: "Nee, jij wel"
Ik zei: "Nee, ik ga naar de bioscoop, weet nog niet welke film"
Ik keek naar de grond, ik geloof hij ook, maar dat kon ik niet zo goed zien
En weg liep ik zo de deur door uit het zicht en hij stond vervolgens in de lift
Mannen en ik het blijven apart gescheiden dingen in mijn geest