Nadine . . .
Zo jong en zelfverzekerd als ik hen mag geloven
Probeerde te leven met liefde en vele pracht
Nu was er iemand die jou engelenlicht deed doven
Maar zeker weten dat daar boven nu iets heel moois wacht
Jou motto was positief blijven
Leven alsof je nog nooit bent gekwetst
Nu zag ik dat staan en kreeg een schuldgevoel
Verkeerde energie die ik afstootte
Maar zal het proberen te verbeteren
Ik doe mijn best!
Nadine, ik heb jou zelf nooit gekend
Nu zal het ook zeker nooit meer gebeuren
Maar zoveel warmte dat jou nu kwam groeten
Voor jou de laatste afscheidsgroet
Voor jou leventje dat boven zeker hemels zal opfleuren
Niks meer wat we nu kunnen doen om jou terug te krijgen op aard
Maar Doorgaan!
Dát is iets wat moet!
Het leven is soms niet eerlijk, Nadine
Ik kende jou niet persoonlijk
Maar kijk eens wat dit met mij doet . . .
Manjula
*Danseresjj,,: | Zondag, november 04, 2007 14:03 |
nadine rust zacht.. mis je.. heel mooi geschreven manjula, tranen in mijn ogen, wauw.. |
|
switi lobi: | Zaterdag, december 09, 2006 17:57 |
Ach Ramon.... wat is dit lief van jou. Ik heb gisteren pas gehoord over Nadine...verschrikkelijk. Mooi geschreven hoor. Lieve groet en een dikke kus, liefsliefs.....switi lobi |
|
Manjula: | Zaterdag, december 09, 2006 17:55 |
Ik wil zelf nog even zeggen, Nadine. Veel geluk en plezier in de Hemel. Misschien komen we elkaar wel ooit ooit eens tegen ... Liefs! Ramon MANJULA KuS XxX |
|
Auteur: Manjula | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 09 december 2006 | ||
Thema's: |