Oude gevoelens..
Het nachtelijke rood
het brengt me pijn
ik leef in de donker
ga heel langzaam dood
het mocht weer niets zijn..
Het ochtendlijk blauw
het brengt me veel verdriet
ik kan je niet vergeten
wil absoluut bij je zijn
zonder jou leven kan ik gewoonweg niet!
Het overdaglijke geel
het brengt me veel zorgen
zet me weer aan't denken
kan ik nog wel leven
in dat leven van morgen..
In het niets van de komende nacht
ga ik stilletjes ten onder
zelfs als ik wegga naar een and're wereld
kan ik je garanderen dat ik op je wacht
ik kan gewoon niet zonder!
In het nog steeds niet nieuwe licht
kom ik langzaam tot de conclusie
ik ben gemaakt voor jou,
daardoor dit gedicht,
kan niet zonder jou..