ik nam je mee naar buiten
liet je mooie dingen zien
zelfs de vogels gingen fluiten
het pad dat wij betraden
modderig en zwaar
omgewaaide bomen
paddestoelen hier en daar
de wind is schraal ja
dat is waar
maar,
zie je die mooie luchten?
het wolkenspel?
zie hier dit elfenbankje
op die omgevallen stam
die heeft de wil te overleven
het leven door te geven
ook jij
nu in de kracht des levens
geeft het leven door
al moet je nu de kracht weer vinden
die je onverhoopt verloor
- Suus -: | Donderdag, december 21, 2006 06:52 |
Dit is, prachtig, met open mond en rillingen op mijn rug.. Kunnen wij niet eens samen zo''n wandeling gaan maken? ;-) Liefs en een dikke knuffel van Suus |
|
Ria -rimpeling-: | Zondag, december 10, 2006 20:29 |
heel erg mooi verwoord!gr Ria | |
Windwhisper: | Zondag, december 10, 2006 18:55 |
wohwwwww zie je het wolkenspel...grandioos, ook ik zie het zo graag en wordt er dromerig van liefs en een knuffel Cobie |
|
sara P.: | Zondag, december 10, 2006 18:07 |
zeeeeeeeer mooi geschreven, dit gedicht! echt prachtig! | |
Ludy: | Zondag, december 10, 2006 17:28 |
Arie, ik zag je daar gaan op je therapeutische tocht en voel je warmte! | |
Jusst.: | Zondag, december 10, 2006 17:23 |
heel erg mooi geschreven, wie gelukkig wilt zijn moet inderdaad altijd kijken naar de mooie kant van de wereld! | |
remie: | Zondag, december 10, 2006 17:03 |
krijg tranen in mijn ogen zo mooi arie....ik zag ze altijd , maar moet het weer even leren....liefs remie | |
Auteur: arie | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 10 december 2006 | ||
Thema's: |