Herfstliefde.
Dwarrel met me mee als bladeren
op de golven van gedreven lucht,
rusteloos wolkwiegend langs
effen wegen, mijn geliefde.
achter de horizon rust geen
schonere liefdeswet dan wij.
A.
Reacties op dit gedicht
| *zwarte schaduw*: | Maandag, december 11, 2006 20:51 |
| prachtig andreapoezie kusje zwarte schaduw |
|
| Dreambow: | Maandag, december 11, 2006 20:40 |
| waauw mooi:) ik vraag me elke keer weer af hoe je het voor mekaar krijgt.. zo knap:) Liefs, mij |
|
| Paul de Bruyn: | Maandag, december 11, 2006 18:32 |
Slechts weinigen die een goed acrostichon neer kunnen zetten. Knap voor de insiders (esoterie was dus ook op zijn plaats geweest als thema;)) liefs, |
|
| M@rcel: | Maandag, december 11, 2006 17:48 |
| wat een wonderschoon gedicht en heel mooi geschreven Liefs M@rcel |
|
| Panta Rhei: | Maandag, december 11, 2006 16:51 |
| Het was dus gezellig :)? | |
| hiljaa: | Maandag, december 11, 2006 16:14 |
| sterk! knufleifs-hiljaa-- |
|
| Peerke_x: | Maandag, december 11, 2006 15:55 |
| heerlijk geschreven kuzzie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Marjolein. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 11 december 2006 | ||
| Thema's: | ||