In troost
Ik wandel in de wind
het is amper dat ik de koude voel
mijn geest is leeg
maar scherp waakzaam
mijn ziel en hart troosten
en dat terwijl mijn verstand rebelleert
woorden verstikken me
en vinden onbegrip in mijn zijn
tranen komen
bij gevoelens van mijn kids
oma verloren
doet voelbaar pijn
wederom de pijn van verliezen
weer een loot van de familie tak
ik stil en ogen staren mistig
hemel hoog tot sterren
een stille afscheid
zonder woorden
kracht voor ieder
voor wat mijn woorden nog beteken
***Wim****
sunset: | Woensdag, december 13, 2006 12:57 |
Mijn meelevende stille omarming. Liefs, sunset |
|
hiljaa: | Woensdag, december 13, 2006 09:58 |
een loot.... telkens droef het moeten mee maken van de dood, onbegrepen gevoel! sterk droef verwoord! knufleifs--hiljaa-- |
|
Andrea Gerrits: | Woensdag, december 13, 2006 09:15 |
Een knuffel, vind de troost die er te vinden is voor de moeilijkste momenten. |
|
lonely 1: | Woensdag, december 13, 2006 01:31 |
stilletjes gelezen; liefs en troostende knuffel, lonely 1 |
|
maria : | Woensdag, december 13, 2006 00:45 |
stilmakend..... knuf met alle liefs, maria |
|
scientist: | Woensdag, december 13, 2006 00:34 |
Soms moet de trooster getroost worden voor zijn mede-leven. Bij deze dus. |
|
M@rcel: | Woensdag, december 13, 2006 00:19 |
in stilte gelezen... heel veel sterkte Knuff/liefs M@rcel |
|
Auteur: Black Lord | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 13 december 2006 | ||
Thema's: |