pluizen ruim
stofvlokken en restanten rommel
afgedragen van nooit uitgezocht
herinnerdwarrelen in de kaalte
uitgevlogen nu van de rand
chaotisch in op stel en sprong
hoogst verbaasd als menigeen
het in kop en nergens dan vandaag
klaarstaan niet bijhouden kan
geluk kindlief, al is van afscheid
geen sprake en tuimel je warrig
wijl ik pluizen ruim van rui
uitgeschud in grillig groei
en houd beer, die je achterliet
even tegen mijn wang
met geur van jou in de stilte
ademend, de rust van zijn
sunset: | Donderdag, december 14, 2006 10:16 |
Zo integer mooi en prachtig hoe jij het ''uitvliegen'' van jouw dochter hier neerzet en overbrengt. Liefs en mijn oprecht warme genegenheid, sunset |
|
Dirk Hermans: | Donderdag, december 14, 2006 00:33 |
mooi | |
kleinmeisje: | Donderdag, december 14, 2006 00:32 |
lief gedicht,vooral die beer doet het goed.liefs | |
switi lobi: | Donderdag, december 14, 2006 00:18 |
Uitgevlogen en toch... nog een beetje onder moeders vleugels... Warme knuf voor jou, jij lieve moeder. Liefsliefs, switi lobi |
|
Auteur: maria | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 14 december 2006 | ||
Thema's: |