Leef als een vogel zo vrij
 
 
 
 
Wanneer ik mij ziel liet praten met de sterren en de maan
Zag ik op een heldere rustige nacht haar daar staan
Zelfde gevoelens, zelfde verlangen
Wilde gewoon gelukkig zijn net als mij
Met verder geen belangen
 
Ik vertelde wat ik voelde
En gaf daarna mijn gevoel het woord
En vertelde wat mijn hart heeft meegemaakt
En naar deze plek ging waar niemand mij stoort
 
Ze zei: “Luister naar jezelf en blijf in jezelf geloven
Spreek jezelf nooit tegen!
De zon geeft je kracht en hoop is er elke dag
Regen maar even”
 
Het was een bijzondere indruk wat ze mij gaf
En wat ik diep van binnen voelde
Alles wat ik vertelde...ze wist gewoon wat ik bedoelde
En die ene zin wat zij zei
Na een lang verteld verhaal van mij
“Lieverd, probeer te leven als een vogel
Als een vogel zo vrij!”
 
 
 
 
Reacties op dit gedicht
Manjula vindt het leuk als je reageert op dit gedicht

Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres


Over dit gedicht
Auteur:  Manjula Abbo 1Abbo 2
Gecontroleerd door:  christina
Gepubliceerd op:  17 december 2006
Thema's: