Ze w��t het

Ze wéét het

Ze weet het, dat lieve meiske

Ze weet het maar al te goed

Dat ik met haat wel door één deur ga

Maar liefde buitensluiten moet

Ze weet dat ik niet wil genieten Van de woorden ‘maak me zorgen om jou’ Dat ik haar wil horen, haar stem, haar problemen Omdat ik onomvattelijk veel van haar hou Straks heeft ze zichzelf opgegeven Door te zwijgen tegen mij Altijd zo ver weg gebleven Liet de worden toch niet vrij Meidje, ik wil de woorden horen Lezen zelfs, als het moet Gaan die woorden niet verloren Spreek ze uit, het doet je goed Maak je om mij toch niet zo’n zorgen Je kunt altijd ergens heen Zelfs al was ik weg voor morgen Niemand laat jou hier alleen

Geschreven door

+lory+

Reacties op dit gedicht

+lory+ vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

ria van schaik:	Zondag, december 17, 2006 17:45
woorden op papier ,kunnen heel veel zegen .maar dat moet dan ook wel gebeuren door de ander. lucht je hart al is het op papier plak een zegel en stuur hem naar de ander heen. Liefs van Ria

Sjoys:	Zondag, december 17, 2006 16:03
Stilmakend, ik kan niet anders zeggen.

Jusst.:	Zondag, december 17, 2006 15:45
heel mooi.. x Jusst.

Over dit gedicht

Auteur: +lory+
Gecontroleerd door: christina
Gepubliceerd op: 17 december 2006
Thema's: [Vriendschap] [Zelfmoord] [Verlies]