licht wordt opgewit
waarom
schilder je
de gele haat
met paarse
woedetranen
in een grijs
verdriet
verbrand
je lijsten en
herken je de
emoties niet
trapt doeken
uit hun raam
omdat je schetsen
pijn verstaan
smijt kleuren
snel op het palet
vermoordt ze
met je schildersmes
en legt de stukjes
op het doek
omdat je hart
en ziel verbloedt
een goed moment
wordt teer gekleurd
licht wordt opgewit
zelfs zwarte schaduw
wordt dan aangestipt
in spel van lijf en lijn
de marges zijn zo klein
want meestal heerst
er chaos in het atelier
palet met dagen sleur
gekleurd tot weken
manisch driftig zijn
en afgerond
de strijd in tijd
met depressief zijn
want de liefde lijdt
zo schilder ik
mijn haat tegen
de jaren onbenul
de flauwekul
die aangepast
maatschappelijk
verstandig heet
als je eens wist
hoe ik me heb
vergist in
kleuren van
mijn leven
wil melker
19/12/2006
Ria -rimpeling-: | Dinsdag, december 19, 2006 19:28 |
heel mooi pakkend geschreven,liefs Ria | |
sunset: | Dinsdag, december 19, 2006 10:11 |
Wohw! Chapeau. Weet je wil, ik lees je graag. En alles wat ik tot nu toe las, vond ik goed. Heel goed. Maar deze ... net iets ''goeder''. Liefs en heel warme knuf, sunset |
|
~MeLoDy~: | Dinsdag, december 19, 2006 09:43 |
ieder mens vergist zich weleens... ps:prachtig verwoord... gr. MeLoDy |
|
spirit of freedom: | Dinsdag, december 19, 2006 08:52 |
wow, das mooi. | |
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 19 december 2006 | ||
Thema's: |