Weer zijn de feestdagen in zicht,
en een ieder bereidt zich voor op zijn sociale plicht
Onze dagen staan stil bij het verdriet en gemis,
over ouders en oma's die er niet meer zijn,
het doet pijn, maar je weet dat hun warmte altijd in je hart is,
doorgaan en geniet van je leven zouden zij zeggen en dat is fijn.
Toch laat het je niet los en wil je soms de telefoon grijpen,
gewoon om te praten over van alles en dan moet je je in je arm knijpen.
Dat kan niet meer, toch alleen ben je niet,
het is alleen anders en dat gevoel is aan het strijden met je verdriet.
Het vechten en het aanvaarden heeft tijd nodig,
herinneringen, foto's en veel praten is dan ook niet overbodig.
Oma, we heffen het glas op je verjaardag deze maand,
zien je weer voor ons; krachtig en veel te vertellen, het liefst nog staand.
Er is geen haast meer, neem je tijd en rust,
voor ons heb je veel betekend, ook voor opa die stevig je voorhoofd kust.
Mams, ik probeer je bij zoveel dingen te betrekken in mijn leven,
en soms voel ik je en lijk je instemmend daar te zijn, heel even.
Je hebt me zoveel geleerd vooral om lief te zijn,
dat ben jij voor mij geweest al was ik nog zo klein.
Daarna moest ik het een deel zelf doen, dat gaf jij me duidelijk aan,
toch maakte ik me vaak zorgen om jou, zou je je er "weer" doorheen slaan.
Een warme persoonlijkheid en iedereen wilde jou als moeder,
je was meer dat dat, mijn vriendin naast super opvoeder.
Ondertussen ben ik een grote meid en moet mijn boontjes doppen,
getsie soms is het zo moeilijk en wil ik me met knuffels onder het dekbed verstoppen.
Advies aan mij wordt nu gevormd door ervaringen in mijn leven,
en zo werkt het dus; het volwassen zijn en "het leven" beleven.
Een Nieuwjaar, dus nieuwe mogelijkheden op komst, maar waar te beginnen?
Gewoon op gevoel? Keuzes maken door goed doordacht te bezinnen?
Met passie en vertrouwen in het leven staan,
dat is mijn streven,
maar dan heel even,
denk ik aan jullie, waarom zijn jullie zo ver bij mij vandaan?
Stap voor stap probeer ik het leven te leiden,
hetgeen jullie wens was; zonder confrontaties te mijden.
Zin in het leven,
het leven kansen geven,
soms met wat regen, soms met wat zon,
regen geeft je weer een heldere kijk op de dag,
en de zon geeft je weer een brede glimlach.
In 2007 ga ik mijn best weer doen, om in goede balans te komen,
denken aan mijn gevoel, relaties, reizen, werk, studie zonder mijn geest te laten overstromen,
want zodra de regen verdwijnt,
komt de zon weer op en schijnt.
Een warm 2007 iedereen! Liefs Miriam