eenvoud van het zijn
waar stilte op het thuisfront
gedragen in rust van het alleen
partner was tussen de kaarsen
bevolkt met voel van vrede
lispelden de stemmen
ommuurd in de lange nacht
donker rondom kortdurend licht
en kon slechts mijzelf geven
gelijk een kleine waker
machteloos, toen moment van vraag
haperde tussen grauwe lippen
wanneer is het mijn tijd
stilte spraken mijn ogen
in alle eenvoud van het zijn
aan de zijlijn van het leven
tot zijn ademloze reis
| fortuna: | Woensdag, december 27, 2006 21:25 |
| Ja, zeker rakend en prachtig geschreven. Liefs |
|
| myrkvi : | Woensdag, december 27, 2006 10:44 |
| Een heel mooi rakend gedicht, met bewondering heb ik het gelezen. veel liefs myrkvi |
|
| Black Lord: | Woensdag, december 27, 2006 08:06 |
| en stil is elke ster stiller elke vezel in mij maar stiller is de weg in voelbaar verre reis indrukwekkend geschreven warme groet ***Wim**** |
|
| sunset: | Woensdag, december 27, 2006 08:05 |
| Rakend stilmakend teder delend. Liefs en mijn warme genegenheid, sunset |
|
| kleinmeisje: | Woensdag, december 27, 2006 00:47 |
| het is weer een mooi gedicht maria,goed om de maandag mee te beginnen.liefs | |
| M@rcel: | Woensdag, december 27, 2006 00:39 |
| ademloosgelezen..... en heel mooi geschreven Liefs M@rcel |
|
| dichterbij: | Woensdag, december 27, 2006 00:17 |
| mooi geschreven, graag gelezen lieve groet |
|
| Auteur: maria | ||
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 27 december 2006 | ||
| Thema's: | ||