Verkreukte bloementuin
en klaprozen vervallen
in zwarte gedaantes
de winter tegemoet,
zuiver onkruid
vuil, broos
en zo levenloosen hortensia’s sluiten
hun bedroefde ogen
om de witte vacht
nimmer te proeven
zacht, nat
en warmteloosen vergeet-me-nietjes
knipperen het zonlicht uit
opdat regenbogen in de
deemstering verstijven
rood, zwoel
doch, zo ijzig koud-deze verkreukte bloementuin-
Elenore De Groote: | Donderdag, april 17, 2008 02:58 |
Heel mooi! Graag gelezen! Liefs, Elenore xxx |
|
Mathilde: | Woensdag, december 27, 2006 22:48 |
ai... pijnlijke schoonheid. met liefs, mathilde |
|
sunset: | Woensdag, december 27, 2006 21:26 |
Jij niet, neen jij niet. P r a c h t i g e graag gelezen poëzie. Liefs en oprecht warme knuf, sunset |
|
Oxygénéé: | Woensdag, december 27, 2006 21:16 |
Waauw sterk bezig, jij! | |
kleinmeisje: | Woensdag, december 27, 2006 20:56 |
mooie titel,mooi gedicht,zo droevig.liefs | |
Innerchild: | Woensdag, december 27, 2006 20:33 |
Ik las je ... Veel liefs, Innerchild |
|