»My own suicide«
Vorige week had ik het bijna gedaan
Ik was bijna gesprongen
Bijna liet ik mezelf gaan
Maar toen ik daar stond
Hoorde ik een stem in mn hoofd
Die stem was van iemand in wie ik altijd heb geloofd
Die stem zei: “je weet het zelf ook
doe het alsjeblieft niet
Als je het doet heeft iedereen zoveel verdriet
Je fantaseert over de dood
Ik weet dat je dat niet wil zijn
Maar in je dromen spring je het allerliefst voor de trein
Je moet zelf beslissen
Hierna zeg ik het niet meer
Als je het doet hoor je mijn stem nu voor de laatste keer”
Toen realiseerde ik me
Waar ik was
Ik greep in mijn jaszak, naar het glas
Dan moest het maar zo
Wat maakt het ook nog uit
Er zitten al zoveel littekens op mn huid
Toen hoorde ik weer een stem
Ik wist even niet van wie hij was
En toen bijna, zette ik een kras
Ik hoorde hem weer
Hij was ideaal
Die stem was van iemand, heel speciaal
Die stem zei: “je bent al zo ver gekomen
Snij je niet
Je weet niet wat je leven je straks nog meer biedt
Als het een keer mis gaat
Zou ik zo verdrietig zijn
Jouw dood lijkt dan alleen maar schijn”
Toen werd ik ‘wakker’
En zag waar ik was
Hier zo boven, met om me heen glas
Ik was gesprongen
Als die stemmen niet meende wat ze zeiden
Maar niet, zonder nog een laatste keer te snijden!
# Yvette en Ellen, dankje dat jullie zoveel om me geven, door jullie stem ben ik nog steeds hier! xx #
©Kirr, 30-12-06, 13:04