Zachtjes reik je naar mijn hart
en zuig je verlangend
het beetje liefde
die ik koesterde voor jou
uit m'n aders
De vlinders die ooit
zo vrolijk m'n buik streelden
met hun tedere vleugels
verliezen hun laatste ademtocht
Hun tranen dwarrelen angstig
neer in mijn bestaan
Je vermoordt de hartstocht
waarmee ik je voor heel even
lief had
Met een laatste ruk
ontneem je me van m'n ziel
en m'n levenskracht
Herinneringen aan jou
wurgen me
Betekenisloos
gevoelloos
Dood
Net als ik
toen jij in m'n leven verscheen
Ik was toen meer dood
dan ik ooit besefte