het waren maar 4 woorden
Het waren maar 4 woordjes
Het waren maar 4 woordjes
En het koste me 4 jaar…
Met moeite uitgesproken
Maar ik heb het gedaan.
Hoe kon ik het nu weten
Hoe kon hij me laten staan
Met tranen keer ik hem de rug
Met tranen en vergaan geluk
Ik wilde het niet weten
Ik wilde het begrijpen
Maar nu heb ik het op gegeven
nu heb ik jou laten staan
Want papa…
Mijn 4 woorden waren
IK HEB EEN VRIENDIN
Het waren mijn 4 woorden
Het was jou zwijgen
Maar weetje
Weet je wat nu…
Mij ogen stralen van geluk
Jou ogen tranen jou ongeluk
Je weet het vader je bent me kwijt
Ik weet het vader jij hebt spijt.
Weet het vader..Ik niet…
liefs
Butterfly
Reacties op dit gedicht
| __*Noor: | Maandag, september 10, 2007 16:25 |
| Ik hoop dat het goed komt. bij mij is het ook goed gekomen | |
| SecretSilence: | Zaterdag, januari 27, 2007 20:40 |
| geef hem tijd.. | |
| tineke ebing: | Woensdag, januari 03, 2007 21:50 |
| lieve Butterfly, gun je pa de tijd en de ruimte om aan deze nieuwe situatie te wennen,dan komt er vanzelf weer ruimte voor opnieuw ontmoeten WEET ik uit eigen ervaring en geniet van de Liefde en ga er voor! lieve groeten tineke ebing | |
| black world: | Woensdag, januari 03, 2007 21:46 |
| knap dat je het durft te zeggen.. su6 ermee |
|
| _Ria_: | Woensdag, januari 03, 2007 21:27 |
| Stilmakend! Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Just_a_butterfly | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 03 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||