na mate jaren verstrijken
bladzijden vergelen
door geschenen zonnestalen
opgefleurd door kleurrijke foto's
vlekkering episode’s
door gelaten tranen
bladzijden leeg en kaal
zonder woord nog letter
met aan de andere kant van het blad
donkere hoofdstukken
zwarter dan zwart
waar grijze schaduwen
het zicht benevelen
en loeren als een kat in de nacht
boeken des levens
geschreven door jou
vele bladen nog leeg
en ongeschreven
die jij kleur mag geven
enkel de laatste pagina
zal jij niet schrijven
die morgen anderen kleuren
en in bidprentjes vertellen
hoe aardig je was
alleen jammer dat jij die
dan niet meer lezen kan
daarom vertel nu
nu het nog kan
die dingen
die je voor hem of haar
op het bidprentje
later zal schrijven
christa
slaap lekker freaks
morgen een fijne dag
michris: | Maandag, januari 08, 2007 18:59 |
Schitterend...!!! Liefs, michris |
|
hiljaa: | Maandag, januari 08, 2007 14:05 |
sterk verwoord! knufleifs--hiljaa-- |
|
remie: | Maandag, januari 08, 2007 08:24 |
als je weet dat je afscheid moet nemen is er voor de ene wel die ervaring te schrijven en een ander stopt alles weg, wil niet weten dat hij gaat, net doen of er niets aan de hand is dan is het er niet....zo ervaarde ik de dood van mijn man, sommige willen niet schrijven of praten...liefs remie | |
»Daphne«: | Maandag, januari 08, 2007 08:11 |
wOw wat een supper gedicht !!! ga zo door en maak nog meer van die gedichten !! |
|
Windwhisper: | Maandag, januari 08, 2007 05:27 |
Mooi Christina en zowaar, de laatste bladzijde wordt door anderen geschreven en dan pas is het boek dus klaar. Ik wens jou een goede morgen Liefs Cobie |
|
sweety538: | Maandag, januari 08, 2007 04:22 |
Wauw wat een super gedicht!! hoop dat veel mensen deze lezen, want ik vind hem mooi en het is ook weer zo''n belangrijke levensles!! Erg goed geschreven en een mooie vergelijking! Truste, liefs |
|
switi lobi: | Maandag, januari 08, 2007 00:55 |
Een prachtig levenswerkje lieve Christa... Dikke knuffel Liefsliefs, switi lobi |
|
mums: | Maandag, januari 08, 2007 00:24 |
wat weer een mooie Christa, deed me even denken aan alle brieven die Rom kreeg, waarin men afscheid van haar nam toen we wisten dat het niet lang meer zou duren...heel bijzonder en moeilijk, want niet iedereen krijgt zo''n kans om bij het leven die dingen nog te zeggen. en dank je lieverd....heb al even gekeken. kusss liefs mums |
|
tulpje: | Maandag, januari 08, 2007 00:18 |
wauw ben er helemaal stil van zo mooi pracht gedicht liefs en truste knuffel konijn |
|
Auteur: christina | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 08 januari 2007 | ||
Thema's: |