die avond raakte je me kwijt
Ik kijk omhoog naar de sterren en de maan
weet dat het tijd is om je te laten gaan
een laatste kus heel vlug en zacht
en terwijl je nog even wacht
kan ik me niet meer omdraaien
niet meer zwaaien
tranen voel ik branden achter mijn ogen
Ergens heb je gewoon gelogen,
me bedrogen
hoe graag ik ook wil geloven dat ik je niet kwijt ben
het is gewoon alsof ik je niet meer herken
je wilde niks meer zien
zodat het minder hard aankwam misschien?!
of was het omdat ik toch niet zo speciaal was
was ik een zielig goedje in een glas??
Ik stop met piekeren en draai me voorzichtig om
je kijkt me aan alsof je wilt zeggen ‘kom!’
maar ik sta daar maar te kijken naar hoe jij weg loopt
en hoe erg jij nog hoopt
je liep met elke stap die je toen zette steeds verder uit mijn leven
ik heb je alles gegeven
maar je zag het niet en wou het niet zien
en misschien
zie je nu in dat je me ECHT kwijt bent!
*~* It’s just too late, I’m all ready gone
and I’m not coming back anymore! *~*