zwijgende vlinders
hopend op iemand
die deelt
in hun geheimen
bitterzoet
ze sluiten de ogen
proberen de wrange smaak
te herinneren
uit angst
vergeten te worden
roepen ze om pijn
toch maar iets te voelen
want zonder
kunnen ze niet verder
langzaam zullen ze
verzinken
tot slechts hun ogen
over blijven
verstenen
zodat iedereen kan zeggen
wat waren ze mooi
waarom heb ik ze nooit horen zingen?