stilte creëert ruimte voor groei
met mijn voelsprieten geheven
tast ik
langs de grenzen
van mijn bestaan
het zicht soms wat beneveld
weet ik …
altijd is er het verder gaan
ik creëer dan mijn eigen ruimte
vind in mijzelf een stille rust
herstel wat eens geknakt is
tot mijn groei me sust
in een zacht deinende beweging
streel ik
langs de wanden
van mijn bestaan
zie een nieuwe horizon verschijnen
weet ik…
altijd is er het verder gaan
Peter van Tiel: | Woensdag, januari 17, 2007 00:51 |
Heerlijk toch steeds jouw fotogedichten! Zo, was erje ook in Asperen. En heeft hij zich daar netjes gedragen? Ik was daar ook wel eens, heb van begin 1945 tot juni als kind in Acqoy bij van Welie aan de Lingedijk gewoond. Trustenknuffie, Peter. |
|
H.J.: | Dinsdag, januari 16, 2007 23:03 |
we hebben wel iet met de horizon he vandaag;) deze is wel heel mooi. kuszs |
|
Jan van Dord: | Dinsdag, januari 16, 2007 19:21 |
heel erg mooi !!! had vandaag in je gastenboek geschreven, maar is niet opgenomen. probeer het nog eens. jan |
|
Rien de Heer: | Dinsdag, januari 16, 2007 18:19 |
Tjeee....wauwww....dinnetje toch....wat mooi.... Groetjes, Rien. |
|
mugje: | Dinsdag, januari 16, 2007 14:59 |
Erg mooi en pakkend geschreven. Ik hou van je liefke xXx tom xXx |
|
Artifex: | Dinsdag, januari 16, 2007 13:50 |
Een pareltje, zo mooi en voelbaar... Liefs, Artifex. |
|
Windwhisper: | Dinsdag, januari 16, 2007 13:47 |
Heerlijk dit weer te lezen, zo mooi, voelsprietjes zo zacht..... Liefs Cobie |
|
erje: | Dinsdag, januari 16, 2007 13:41 |
Altijd fijn dat de mogelijkheid er is om verder te gaan, ik vergelijk de voelsprieten maar met een zijden draadje liefs erje |
|
sunset: | Dinsdag, januari 16, 2007 11:09 |
Zo treffend tonend delend mooi. Liefs en mijn warme genegenheid, sunset |
|
Lia van der Fluit : | Dinsdag, januari 16, 2007 10:44 |
heel mooi...en zo is het natuurlijk,,, hoewel het niet makkelijk is.. laifs, |
|
hiljaa: | Dinsdag, januari 16, 2007 10:35 |
wauw .....invoelend gedicht! knufliefs--hiljaa-- |
|
*Ria Klein Herenbrink* Raira: | Dinsdag, januari 16, 2007 10:02 |
die stilte hebben we soms zo nodig he en wie kan dat mooier in woord en beeld vertalen dan Annemieke? prachtig weer liefs knuff |
|
switi lobi: | Dinsdag, januari 16, 2007 10:00 |
Altijd is er het verdergaan...hoe dan ook. Dit schrijven getuigt van jouw kracht, jij bent een wondermens Annemieke. Dikke kus Liefsliefs, switi lobi |
|
teun hoek: | Dinsdag, januari 16, 2007 09:43 |
veel stilte toegewenst. | |
arie.van der.zalm: | Dinsdag, januari 16, 2007 09:27 |
prachtig | |
Hilly N: | Dinsdag, januari 16, 2007 09:10 |
Een rustpuntje Annemieke. Heel mooi. Lieve groet, Hilly |
|
lommert: | Dinsdag, januari 16, 2007 08:56 |
voel groot verwantschap met dit prachtige gedicht….een stille rust…tot bezinning komen…om opnieuw de dingen, zaken te overzien…een uitgangspunt voor verder te kunnen en mogen;) liefs xxwillem |
|
dichterbij: | Dinsdag, januari 16, 2007 08:42 |
schitterend verwoord. sterkte lieve groet |
|
remie: | Dinsdag, januari 16, 2007 08:35 |
zo mooi neergezet...altijd verder gaan...liefs remie | |
Auteur: Annemieke van der Ven | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 16 januari 2007 | ||
Thema's: |