Een stilte... En toch is het geluid steeds hier. Als een
stem gebroken, woorden geschreeuwd in het duister
van de nacht. Maar het schreeuwen ging voorbij en
gaat langzaam over in de fluistering van jouw stem die
is meegegaan met de wind - Ik doe mijn ogen dicht,
en beeld me in dat jij hier bent. Alleen  het is maar een
verbeelding van mijn gedachten die in het niets verdwijnen.
 
 
 
 
 
 
 
 
Reacties op dit gedicht
Roo$je vindt het leuk als je reageert op dit gedicht

Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres


Meisje met het hart*: Woensdag, januari 17, 2007 08:26
Mooi Lieverd... je verlangt nog steeds naar hem terug hé.. maar je weet dat hij nooit terug zal komen, schat ik begrijp helemaal hoe je je voelt. Iemand moeten verliezen is verschrikkelijk.

Ik houd van jouw[L]
Wjnmk
Mis je ^^


Oxygénéé: Dinsdag, januari 16, 2007 22:47
erg mooi dit, Roosje! Top!!!!


Over dit gedicht
Auteur:  Roo$je Abbo 1Abbo 2
Gecontroleerd door:  Innerchild
Gepubliceerd op:  16 januari 2007
Thema's: