Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Bewogen ogen..
Zijn er nog mede mensen die nadenken..
Één ander nog aanschenken..
Er zijn dan opeens zoveel verschillen..
De ander moet het ook maar willen..
Gaat men nog door de knieën voor geluk..
Of maakt men het juist eerder stuk..
Vraag me wel eens af…wat is er nog meer om uit te leggen..
Wat zoude mensen het liefste ..tegen elkander zeggen..
Meningsverschillen over de kleinste dingen..
Tja…waarom zou jij er dan ook beginnen..
Al is je leven nog zo bewogen..
Jij vindt rust in haar betoverende ogen..
Ze zal haar onvoorwaardelijke liefde schenken..
Hhm… en dat zet jou nu juist aan het denken..
RvM
Reacties op dit gedicht
Robotic vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
kleinmeisje
:
Donderdag, januari 18, 2007 01:13
beetje raadselachtig en twijfel,maar mooi geschreven.liefs
dichterbij
:
Donderdag, januari 18, 2007 00:13
vertouwen hebben dat is het belangrijkst
lieve groet
Over dit gedicht
Auteur:
Robotic
Gecontroleerd door:
christina
Gepubliceerd op:
18 januari 2007
Thema's:
[Wij]
[Leven]
[Liefde]