Hij wandelt de bossen in
de bladeren liggen op de grond
bladeren in vele kleuren
Hij luistert naar de vogels
en het ritselen in de struiken
het geluid van een konijn
Hij kan zien de sporen van mes sneden in het schors
liefdesbetuigingen van verliefde mensen
hij neemt op om nooit te vergeten
Zijn ogen willen niets missen van het leven
en de kracht van de bladeren is hem bekend
de wilde bloemen maken beter wat ziek is
Hij zet zich neer in de heide
tussen de pijpenstrootjes en rode bosmieren
roept naar zijn moeder en kijkt naar boven
'Moeder laat mij uw kracht opnemen
laat mij de juiste weg bewandelen
ik wil uw zoon zijn'
Hij legt de ruggen van handen voor zich neer
op de paarse heide, de palmen naar boven
hij sluit zijn ogen en bidt
Hij opent zijn ogen en kijkt
de zon in de blauwe lucht
laat een schaduw van een vogel op zijn handpalm zien
Zijn handen beven van geluk
hij heeft een vrouw tot leven gebracht.
21-11-'85/21:31 uur