Wou dat mijn gedachten stil konden staan
even stoppen met al dat gepieker...
Kon ik maar al die dingen,
als zeepbellen de lucht in laten gaan.
De gedachten willen me nooit los laten,
en maken me soms gek.
Het maakt alles alleen maar erger.
Mijn zinnen proberen te verzetten,
wilt ook niet baten.
Kon ik maar vergeven en vergeten,
dat maakt alles veel makkelijker.
Kon ik maar vluchten,
en al die nare dingen achter me laten.
Kon ik maar ergens naartoe rennen,
ergens waar mijn gedachten,
zichzelf nu eens niet haten.