gelijk aan mij, in een beek waarin wij drijven
onze lijven strak om t pijn
niet te laten varen, het is ons weten, ons weten
dat deze dag de eeuwen zijn
die ons hun lasten laten dragen
het kroos de hemel maar dan in ’t groen
waarnaar we staren en zoekend al naar Haar
ons Goddelijke lijkt verdwenen net als toen,
toen het vuur onze schenen raakte
en nadien het leven bijtijds zo bitter smaakte
en aan den oever raakt het geruis van het riet
mijn stem en vrolijkt mij in t verdriet
die wij saam toch delen in de nachten
wanneer mijn huiver verschaduwt bij
jouw lied…
sunset: | Woensdag, januari 24, 2007 16:47 |
Mijn dank waarder vriend voor dit pareltje waarmee je mij poëtisch én vriendscaheppelijk raakt. En natuurlijk neem ik het mee mnaar mijn website - Zomaar gekregen gedichten 10. Liefs en warme vriendschappelijke genegenheid, sunset |
|
Lia van der Fluit : | Dinsdag, januari 23, 2007 13:09 |
mooie ballade. | |
M@rcel: | Dinsdag, januari 23, 2007 13:06 |
ja zo kan jij ze alleen maar schrijven broer van me... echt schitterend vriendschappelijk mooi dit voor Sunset Liefs M@rcel |
|
lommert: | Dinsdag, januari 23, 2007 12:26 |
PRACHTIG....schitterend gedicht..zo jij het kunt verwoorden voor deze geweldige dichter stevige groet willem |
|
remie: | Dinsdag, januari 23, 2007 11:55 |
twee kanjers die ik zo graag lees....wat een schrijfkunst....liefs remie | |
Cora (ZIJ): | Dinsdag, januari 23, 2007 11:08 |
Echt Elze, graag gelezen, x |
|
Windwhisper: | Dinsdag, januari 23, 2007 09:48 |
Wat een gedicht...Elze toch, zekers een lust voor het oog, voor onze Sunset, wat een vriendschap zit er in...en genegenheid en warmte. Liefs Cobie Goede morgen |
|
hiljaa: | Dinsdag, januari 23, 2007 09:28 |
dit smaakt naar nog!!! knufliefs--hiljaa-- |
|
Auteur: elze | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 23 januari 2007 | ||
Thema's: |