het zit er weer eens niet mee
voel me in de steek gelaten
in de kou zo donker en alleen
dit keer had ik het niet in de gaten
dagen zijn verstreken maar de pijn
blijft diep in mij leven
de tranen zijn gekomen maar de pijn
is niet ontkomen
aan de gevolgen van de sneeën het lijden
van mijn littekens
ik hoef niet op mijn knieën ik hoef er niet
om te smeken
om er een eind aan te maken aan mijn eigen leven
want de pijn die ik voel steken aan de rechter kant
van mijn geweten
vermoord mij steeds beetje bij beetje