Ik sta voor het raam, met mijn ogen wijd openkijkend de donkere nacht in. Rillingen lopenover mijn rug... Ik bewonder dit prachtig stukvoor me. De maan die volop schijnt, genietendkan ik dit alles bekijken. Zó mooi... Emoties,nemen de overhand, want in stilte loopt die enetraan langs mijn wang voorbij voor de laatste keer.
Meisje met het hart*: | Maandag, januari 29, 2007 08:59 |
Nee, nooit de laatste keer.. Het mag niet schat. Ik hou van je met heel mijn hart xx |
|
ato: | Zondag, januari 28, 2007 20:24 |
mooi verwoord! liefs |
|
Auteur: Roo$je | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 28 januari 2007 | ||
Thema's: |