Met een deken van
niets meer dan leegte
bedek je mijn wereld
en alles wat ik zie
Met een aardbeienkus
loop ik door de lelijkheid
van mijn straten
Alsof het wolken zijn
en jij mij helemaal niet
van mijn weg afleidt
Ik volg je met een glimlach
want ik zie hoe mooi je bent
en dat ik voel
is een realiteit
Met handen
die mijn hart bedekken
kan ik de kou van de
wereld wel aan
Met jou
lijk ik niet verder te komen
dan het sprookjes bos
en lijk ik doornroosje
niet te kunnen verslaan