nu
Ik kan me verstoppen als ik wil
Dan zet ik de tijd even stil
Ik kan zweven
Ik kan dromen
En mezelf wijsmaken dat ik gelukkig ben
Maar ik ben gevangen
In mijn eigen gedachten
En dat mag niet meer
Ik mag niet hervallen
Ik moet nu leven
Echt leven
Zoals het hoort
Zoals het is
Geen leugens meer, geen fantasie
Maar ik ben zo bang
Dat ik zal bezwijken onder de druk
Dat ik herval
En ik wil zo graag gelukkig zijn
Maar er is zoveel
Té veel
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Maandag, februari 05, 2007 13:25 |
| Weet je, er is inderdaad zoveel. Begin dus maar bij het begin. En dat is gewoon eerlijkheid. Treffend tonend mooi. Liefs, sunset |
|
