Mijn ziel gaat met de billen bloot
Mijn hart wordt wijdbeens uitgestald
Ik schrijf verdriet, geluk, genot
Wat ik peins wordt zo gewatervald
Een vlinder die geboren wordt
Of uitgevlogen t'loodje legt
Frustratie, lofzang, lang of kort
't wordt allemaal ongeremd gezegd
Maar waarom lees jij toch dit alles mee?
Ben je een vriend of een voyeur?
Is leedvermaak je kopje thee?
Of is't gewoon een sleur?
En waarom schrijf ik dan dit allemaal?
Voor mezelf, voor haar, voor geen kat of voor mijn hond?
of enkel en alleen voor jou verhaald
in de hoop dat je 't verstond
Ik vraag je daarom zonder dwang
Begrijp het niet verkeerd
Maar als je't niet goed met me meent
Wordt mee-lezen niet geapprecieerd
Wie zoekt mijn ziel, mijn hart oprecht
Wie niet alleen zichzelf gevoelt
Die leest en proeft al wat ik zeg
Die blijft en snapt wat ik bedoel