Je hoort blij te zijn en vol vreugde,
In verwachting van je eerste kind,
Maar vreugde en blijdschap,
Slaan in een keer om,
Als ze je zeggen,
dat het einddoel waarschijnlijk niet word gehaald,
En ze niet weten of je de 23e week wel haalt,
Gesprekken met artsen,
Soms tot laat in de nacht,
Ieder heeft zijn eigen mening,
zijn eigen idee,
Maar ik wist en voelde de kracht,
Die jij me van binnin gaf,
Wist alleen niet hoe,
Weken gingen langzaam,
Uren gingen traag,
Alleen maar blijven liggen,
Ieder moment wachten op een teken van leven,
Dat gaf me dan een goed gevoel,
Dan wist ik dit kind heeft een doel,
Een streven,
met gods kracht,
recht op leven,
Ineens het moment van de waarheid,
Ik heb je niet aangeraakt,
Ze hebben je gelijk van me weggehaald,
Zou het allemaal wel goed zijn,
Heeft ze de kracht om dit te doorstaan,
Mocht ik bij je,
Een klein mensje,
Veel te klein,
Maar ik zag je streven,
Mijn gevoel had gelijk gekregen,
Ziektes, medicijnen, uren en maanden later,
Kwam je dan eindelijk naar huis,
en als ik je nu zie lopen, rennen, lachen, praten,
Zie ik jou zoals ik je heb gevoeld,
Je wist je doel,
En je hebt het op je eigen kracht bereikt,
Onze kleine pittige meid!
mums: | Maandag, februari 05, 2007 23:52 |
rakend mooi....zo kan alleen een moeder dit gevoel beschrijven. liefs mums |
|
dolphingirl: | Maandag, februari 05, 2007 23:07 |
heel erg mooi geschreven wordt er gewoon even stil van liefs dolphingirl |
|
Auteur: MarianDriessen | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 05 februari 2007 | ||
Thema's: |