Als ik er morgen niet meer ben
als ik er morgen niet meer zal zijn
treur dan niet
voel geen pijn
want ik deed ook weleens iets verkeerd
toch weet ik nu wel
wie mij missen gaat
wie om mij verdriet zal hebben
ook al moet ik bekennen
het aantal is maar klein
als ik op een keer
niet meer zal ontwaken
of door een ongeval of infarct
niet meer in het leven zal staan
laat dan gene traan
lach om mij
lach met mij
lach naar de toekomst
ook al is je verdriet aanwezig
het heeft zo moeten zijn
ik wil nog niet gaan
ik wil nog van enkele genieten
van vreugde en geluk
omdat ik toch een iemand mocht kennen
die me deed lachen
door mijn verdriet heen
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Zondag, februari 11, 2007 18:54 |
| da geloof ik er valt hier nog te genieten!!!! dit trekt je recht een leven lang.... knufleifs--hiljaa-- |
|
| elze: | Zondag, februari 11, 2007 16:24 |
| ohh laiverd toch,,,wat een verdriet lees ik hier.... kus en doekeltje van elze |
|
| lachebekje1988: | Zondag, februari 11, 2007 15:31 |
| lees mijn vorige gedicht maar | |
Over dit gedicht
| Auteur: _Lieverdje_ |  
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 11 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||