de zee golft in de luwte
die veroorzaakt is door de lente
wanneer sneeuw vlokjes harder
sissen dan de zon de zee kust
het strand snijdt het water aan
en de bodem danst onder het wier
waar vissen scholen zonder passie
gewoon volgend in de stroom
het zout proeft zwaar op de lippen
en waar tong vlucht voor de nacht
naar ondieper water- in grote getalen
rust ik zacht in een bel die me voortdrijft
in het helder blauwe water…
jasmienschrijft: | Donderdag, februari 15, 2007 18:22 |
Een heel mooi gedicht, heerlijk om te lezen, en om jezelf voort te laten drijven in je dromen:) groetjes, Jasmien |
|
sunset: | Donderdag, februari 15, 2007 12:33 |
Liefelijk teder mooi. Liefs en knuf, sunset |
|
hiljaa: | Donderdag, februari 15, 2007 10:47 |
.....doet me dromen over de zee! knufleifs--hiljaa-- |
|
wijnand.: | Donderdag, februari 15, 2007 07:10 |
mooi | |
Auteur: Quadesh | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 15 februari 2007 | ||
Thema's: |