Anders….
De vraag die je jezelf kan stellen
is hoe benader ik het al…
zoek ik de schaduw of de zonkant?
Wil ik omhoog of naar het dal ?
Ontdek ik zelfs in kleine dingen
de scheppingsschoonheid om mij heen.
Dat ieder blaadje van de bloemen
weer anders is . Gelijk is er geen.
Ontdek ik in de grasspriet leven
die vaak vertrapt wordt of gekort.
Maar voort blijft klimmen naar omhoog weer
en nooit moe van dit groeien wordt.
Zie ik de kleuren om mij heen nog
zelfs boven op de vuilnisbelt,
waar wij de rommel acht’loos dumpen.
Maar waar de Schepper wond’ren spelt.
De vogels, waat’ren , bos en heide
de bergen hoog , de weiden laag.
De streling voor verkregen ogen..
zie ik het weer : morgen …vandaag.
Leert U mij zien Heer, naar Uw rijkdom
die kosteloos wordt aangereikt
en bruisend mij is voorgeschoteld.
Leer mij genieten , intens verblijd.
Dat ik los kom van daagse zorgen
die ’t zien van al dit fraais onthoudt.
Ik leven mag in een verwond’ring
die ’t leren zien zo in mij bouwt.
th