appeltaart kan je er van maken
van de stukjes deeg in je denkende hoofd
alles aangebrand in wezen alles te kunnen maken
heeft het de wereld en zijn gezwemel verdoofd
rijst er in de verte een ster die opkomt achter de horizon
en jij bedenk ter plekke wat het eigelijk toen weer overwon
heel gewilt lijd het je naar de slachtbank van een karig bestaan
en bereid een nieuw menu met mengsels van het levensbestaan
dankbaar pleegt men overleg met het deegvormsel wat is overgebleven
en zegt zo ik kan er de rest van de tijd weer voor gaan en kan geven
zal ik dan vooruit een blik verwerven in de nabije toekomstvisie
dan pleeg ik hoogst verraad en sla vast de verkeerde conclusie
beseffend dat het deeg in mijn hoofd zijn tijd heeft en niet optimaliceerd
zodat ik soms zomaar spontaan verkeerd en heftig reageerd
appeltaart zal ik er wel van willen maken als ik de moed kon vinden
zodat ik mij mogelijk met geen beding al te zeer hoef op te winden
18 02 enja<eva>