de snikhet was er slechts eendie zich een weg baandenaar buiten...gebogen was het hoofdlag bijna op de knieende handen voor de monden ogen nat van tranende moedigheid ging te loorvoor even...verloor haar trotshaar altijd zelfbehersendviel in uiteen gespatte tranenop het versleten tapijtde snik kwam pas veel laterhet was er slechts eendie borrelend naar buiten gingdoor samengeknepen lippenwijl het tapijt de tranen vingwat ik kon doenwas nietshoewel,een ding liet ik mijzelve toeraaktehaar schokkende schoudersik ging heenenweet niet meer waarnaar-toedie snik, die ene...vertelde mij allesze was het lijden moeJannie
mums: | Donderdag, februari 22, 2007 19:42 |
krijg hier gewoon een brok van in mijn keel. Rakend dit. liefs mums |
|
fran92: | Donderdag, februari 22, 2007 13:02 |
stilmakend pijnlijk droef liefs en knuff fran92 |
|
appelboom: | Donderdag, februari 22, 2007 12:53 |
Droef geschreven.. krop in mijn keel.. Liefs, appelboom |
|
sunset: | Donderdag, februari 22, 2007 11:58 |
Stilmakend rakend. En o zo treffend, voelbaar, tonend verwoord. Liefs en mijn warme genegenheid, sunset |
|
dichterbij: | Donderdag, februari 22, 2007 11:07 |
heel meevoelend mooi geschreven liefs |
|
dol_fijn: | Donderdag, februari 22, 2007 10:48 |
stil makend mooi en warm neergezet je krijgt er gewoon tranen van in je ogen en een brok in je keel dikke kusjes liefs van Dol_fijn |
|
Windwhisper: | Donderdag, februari 22, 2007 10:33 |
Zo droevig, krijg er tranen van in mijn ogen Liefs Cobie |
|
Auteur: Jannie Hoogendam | ||
Gecontroleerd door: Anastacia | ||
Gepubliceerd op: 22 februari 2007 | ||
Thema's: |