Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
ontwaakt
het mooie moment
eindigde
maar baarde een nieuw moment
mooier nog dan die daarvoor
zo ging dat een tijdje door
en we leefden
in die momenten
gelukkiger dan ooit
tot een moment
ze verdween niet alleen
ze verging ook
daar stonden we dan
poedelnaakt
het licht van de realiteit
bescheen onze lichamen
en ik was verward
toch was onze liefde nog daar
en ze voelde sterk
haast beter dan tevoren
tranen stroomden
en ik besloot ze te gebruiken
om je te troosten
als een kleed tegen de schaamte
maar de blik in je ogen
sloeg plots om
je greep mijn hart
en brak het
want het was vast en zeker iemands schuld
maar niet die van jou
Reacties op dit gedicht
elemmïré telemnar vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
kleinmeisje
:
Zaterdag, februari 24, 2007 03:04
mooi gedicht,liefs
Oxygénée
:
Zaterdag, februari 24, 2007 00:21
Mooi beschreven! Top!
Over dit gedicht
Auteur:
elemmïré telemnar
Gecontroleerd door:
maria
Gepubliceerd op:
23 februari 2007
Thema's:
[Delen]
[Leven]
[Liefdesverdriet]